Be with Brian in Rimbun Dahan Art Residence, KL, Malaysia, May 2006

เมษายน 2549 Brian คนข้างตัวของผม ได้รับทุน Artist in Residence จาก Rimbun Dahan ให้ไปนั่งเขียนบทความให้เสร็จหนึ่งบท ผมเลยโดนถูกชวนแกมบังคับให้ตามไปในช่วงท้ายของ residency period ซึ่งยาวหนึ่งเดือน (สำหรับ residence ชาติอื่นทีไม่ใช่มาเลเซียนหรือออสเตรเลียน สองชาติหลังนี้เป็นเด็กเส้น ได้สิทธิพิเศษ อยู่ได้ยาวหนึ่งปี พร้อมเงินเดือนให้สร้างงานของตัวเอง จะทำประติมากรรม จิตรกรรม หรือวรรณกรรม ก็ได้)

Rimbun Dahan เป็นคฤหาสน์ของสองสามีภรรยา สามีคือสถาปนิกใหญ่ชาวมาเลเซีย Hijjas Kasturi และ Angela Hijjas ภรรยาชาวออสเตรเลีย คฤหาสน์นี้ตั้งอยู่ประมาณ 30 นาทีจากกัวลาลัมเปอร์ แวดล้อมไปด้วยต้นไม้ยักษ์แบบป่าดงดิบ ใหญ่ขนาดพื้นที่หลายจุดในอาณาบริเวณมันทึบเสียจนแดดไม่เคยส่องถึง ตกกลางคืนก็มืดตึ๊ดตื๋อ แทบไม่เห็นแสงไฟจากภายนอก ยิ่งกว่าไปกางเต๊นท์อยู่ป่าเขาใหญ่อีกมั้ง แถมกลางวันแสกๆก็เห็นค้างคาวแม่ไก่เกือบสิบตัว คลานกระดึ๊บกระดึ๊บอยู่บนผนังสูงสามชั้นนอกห้องที่เราพัก อะจึ๋ยยยย ตกกลางคืน ก็ต้องปิดห้องน้ำให้ดี เพราะจะมีหนูยักษ์เข้ามากินสบู่ ที่รู้เพราะเพื่อนอาร์ติสท์คนอื่นเขาบอก เหวออออ เอ๊ะตอนแรกบอกเป็นคฤหาสน์ แต่ไหงฟังดูเป็นสลัมชอบกลลลล คืออย่างงี้ครับ คุณลุง Hijjas Kasturi แกเป็นสถาปนิกที่สนใจ การประยุกต์สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นเขากับเทคโนโลยีสมัยใหม่ แกก็เลยออกแบบบ้านพักสำหรับอาร์ติสต์ทั้งหลายในหมู่ตึกรอบๆ Rimbun Dahan ให้ระบายอากาศได้ดี โดยไม่ต้องใช้แอร์

เอ่อออออออ ... ก็ดีอยู่หรอกครับ แนวคิดเรื่องประหยัดพลังงาน แต่เด็กห้องแอร์อย่างผม เกือบตายครับ คืนสุดท้ายผมเจ้าเล่ห์บอก Brian ว่าอยากแรดใน KL เราเข้าไปนอนในเมืองกันดีก่า เลยได้นอนแบบไม่มีหนูผสมค้างคาวแถมมีแอร์ รอดตัวไปหนึ่งคืน

แต่ก็ต้องชมคุณลุงคุณป้าแกนะครับว่า เป็นมหาเศรษฐีผู้มี vision ทางวัฒนธรรม แถมยังใจบุญเผื่อแผ่ช่วยส่งสริมให้คนรุ่นใหม่ได้มีโอกาสสร้างงานอย่างไร้กังวล มีการซื้องานศิลปะสะสมโดยเฉพาะประติมากรรมกลางแจ้งวางแทรกอยู่ตามป่ารอบๆหมู่ตึก ไอ้ที่ผมถ่ายรูปตัวเองมานี่ก็หนึ่งอ้น แถมทุกปี คุณป้า Angela แกยังจัด charity art exhibition/auction ใหญ๋โตมโหฬาร ในหอศิลป์ใต้ดินในบริเวณคฤหาสน์นี้เอง เพื่อแสดงงานศิลปะที่เธอซื้อสะสมไว้จากศิลปินรุ่นใหม่ไฟแรงและมือดี เพื่อแสดงและออกประมูลหารายได้ให้กับ World Wide Life Fund

philanthropic gesture แบบนี้ หาไม่ค่อยได้ในเมืองไทย
ที่เห็นชัดๆ ทำจริงๆ ก็มีแต่ คุณสุรัตน์ โอสถานุเคราะห์ และที่ตามมาติดๆคือ คุณติ้ว แห่งเถ้าฮงไถ่ ราชบุรี _/\_ _/\_ _/\_